در اواخر فروردین ماه امسال در روزنامۀ كیهان خبری چاپ شده بود حاكی بر اینكه در جنوب شهر تهران آفت جدیدی به تعداد زیاد و به صورت كرم های پشمالود دیده شده است كه چون منشاء شان نامعلوم است و نحوۀ مقابله با آن و دفعش ناشناخته، اهل محل را نگران ساخته است.
طبق گزارشی كه در اردیبهشت ماه سال جاری از سوی جهاد دانشگاهی دانشكدۀ بهداشت در همان نشریه منتشر شده است، این كرم ها، كه بدنشان پوشیده از موست، در یكی از مراحل دگردیسی به سر می برند كه به آن لارو می گویند و وقتی به بلوغ برسند تبدیل به پروانه خواهند شد. بنا بر این گزارش در حال حاضر این كرم های مودار از علف هرز تغذیه می كنند، بی آزارند و برای از میان بردن آنها نیاز به سم پاشی نیست. می توان آنها را با جارو دفع كرد و از میان برد. طبق این گزارش این حشرات حتی محتمل است برای باغبانی مفید باشند.
این خبر تصاویر متعدد و آشنای دیگری را به ذهن متبادر می كند. ما را به یاد تمام آفت ها و بلایایی می اندازد كه هم زمان با رژیم آخوندی در ایران شایع یا نازل شده است. از زمانی كه عبا رو شد، وبا هم آمد. از وقتی كه آخوند پیدا شد رشك و شپش هم با خود آورد. از هنگامی كه ملا زیاد شد زاد و ولد مگس و پشه هم رو به ازدیاد رفت.
اما این خبر ما را پیش از هر چیز به یاد بهمن ماه می اندازد. در آن زمان هم تعداد زیادی كرم پر ریش و پشم ناگهان در سراسر ایران دیده شد كه منشاء شان نامعلوم بود. آنها هم در آن روزها یكی از مراحل دگردیسی را می گذراندند كه نامش دوران آخوندكی بود. این آخوندك های ریش و پشم دار هم تا آن سال از هر لقمۀ هرزی كه جلوشان پرتاب می شد تغذیه می كردند. در آن دوران هم به مردم آفت زده گفتند كه این كرم های آخوندكی بی آزارند و به هر حال دفعشان با جارویی میسر است. حتی گفتند كه این آفت محتمل است برای آب و آبادانی مفید هم باشد.
كمتر كسی به این نكته توجه كرد كه مرحلۀ نهایی دگردیسی این حشرات تبدیل آخوندك ها به روزكوران شومی است كه فقط از خون تغذیه می كنند نه شب پرگانی كه بر گل و گیاه می نشینند. كمتر آدمی به فكر افتاد كه حتی با جارویی به مقابلۀ این پرده به دوشان زالو صفت برود و دفع آفت كند. اگر كسی یادآور شد كه چارۀ رهایی از شر این كرمان كثیف كه از لجن به بیرون خزیده اند فقط سم پاشی است با بروزات حیوان دوستی گروهی روبرو شد و كار این حشره پروری به جایی رسید كه آسمان ایران در زیر عبای خفاشان و پشم و پیل كرمان از نظرها پنهان ماند.
من به اهالی جنوب شهر تهران، كه مورد هجوم «كرم های مودار» قرار گرفته اند، توصیه می كنم كه فقط به گزارش دانشكدۀ بهداشت قناعت نكنند. این كرم ها را زیر نظر داشته باشند و در نحوۀ رشد آنها دقیق شوند و اگر دیدند كه شكم آنها روز به روز پیه بیشتر می آورد و گنده تر می شود و یا دور كله های كوچك بی مغزشان سنجاقك وار عمامه ای در حال رشد است و یا از باغ و باغچۀ خانه ها به طاق و طاقچۀ منازل هم چشم طمع دوخته اند، بدانند كه این آفت نه فقط برای باغبانی مفید نیست، نه فقط بی آزار نیست، بلكه بلایی است خانمان سوز كه می بایست در همان مرحلۀ كرمی و در دورانی كه در پیله به سر می برد به دفعش بكوشند. اگر به جارو و سم پاشی نشد به توپ و گلوله ریشه كنش كنند. چون تمام بروزات و ظواهر دال بر این است كه هر كدام از این كرم های پشم آلود كه سر از تخم در آورد شیخی، حجت الاسلامی، آیت اللهی، امامی خواهد شد.
٭ درج در قیام ایران ۴ / ۲ / ۶۳.