نعمت آزرم
بزرگداشت مهشید امیرشاهی شامگاه شنبه ۱۶ فوریۀ ۲۰۱۳ در سالن دانشگاه سوربن پاریس برگزار شد. در این مراسم که از سوی انجمن فرهنگی وال دومارن و با کارگردانی هنرمند فرهیخته تئاتر حمید جاودان سامان یافته بود، پس از سخنان فشرده و نغز او در بارۀ مهشید امیرشاهی به ترتیب آقایان منوچهر برومند و محمد جلالی (م.سحر) با متانت و گرمی دربارۀ وجوهی از کارنامۀ بانو مهشید امیر شاهی سخن گفتند. آنگاه خانم پروانۀ حمیدی بازیگر هنرمند تئاتر برنامه‌ای جذاب براساس دستنویس‌های مهشید درحواشی کتاب ها اجراکرد وسرانجام بانو مهشید امیر شاهی نویسندۀ برجستۀ میهنمان، پاره هائی از کتاب: (افسانه های ایرانی عصر ما) رابا بیانی شیرین ومسلط برای علاقمندانشان – که سالن آمفی تاتررا پر کرده بودند -، روخوانی کردند که شنوندگان با گرمی بسیار پذیرا شدند سپس به پرسش‌ها پاسخ گفتند و کتاب‌هایشان را برای دوستداران امضا کردند.
پایان‌بخش این شب خاطره‌انگیز صدای گرم و پنجۀ نرم هنرمند جوان «نیاز» بود که لحظه های پایانی این شب بزرگداشت صمیمانه و پرشور را رنگ آمیزی کرد…
و من این سه ترانه برای مهشید عزیز و ارجمندم را در همان نشست سرودم و چون مجال نشد که تقدیمش کنم اینجا می گذارم.
برای مهشید امیر شاهی
مهشید حدیث آشنا می‌گوید
تلخ است اگرچه خوش ادا می‌گوید
حرف دل ماست برزبانش جاری:
از فاجعۀ رفته به ما می‌گوید
ایران به زبان قصّه‌اش در سخن است
هر قّصّۀ او غصّۀ ایران من است
هر چند زبان و نگهش امروزی ست
واگویۀ نو ز دردهای کهن است
اندیشۀ ژرف‌کاو او بُرنا باد
زان بیش که بوده پیش ارین پویا باد
یک نسل اگرچه در بدر پیرشدیم
روشن افقِ رهائی ِفرداباد…إ
نعمت آزرم
پاریس ۱۶ فوریۀ ۲۰۱۳